Openstaand voor de liefde

Gedicht bij gelijknamige keramisch sculptuur van MaRf

gij, vrouwe met de vissenstaart
gij scheurt me rauw;
in holtes
tast ge mij aan

bruidsgaar
uw vilten kleed
uw zielenpels

de buitenwereld slingert
uw boegbeeld
naar binnen

gij staat
gegrond, geaard
in laagjes opgerold geluk

wees mooi en
zwijgen doet ge al
tot in de vin
fier opzij
als in draf gezeten

een vrouw tot silhouet of lijn herleid
danst toch haar pose
een golfslag in lenige lenden
onthult gekwetste plooibaarheid
voor hem

kleurdraadjes uit ragfijn web
glijden uit in een
duistere oven vol
glimmende godjes

hoor de herten burlen!
het bronst in haar
al één zijn


nicole ledegen
september-november 2003