INTREDE

Gedicht bij gelijknamige bronzen sculptuur van MaRf
'In de nevel van je gevoelens'

Vraag niet hoe het met mij gaat.
Teruggeplooid op mijn binnenste
cirkel als een kartuizer laat ik
niemand meer toe.
Alle hoeken afgerond trad ik binnen in de abdij der beelden.
De pij van het zwijgen aangetrokken.
Ik adem uit galmgaten.
Geen beweging bekoort nog. De ogen dichtgebrand
wikkel ik mij in brons.
Tijd slaat mij uit.
Vraag niet waar het pijn doet
of hoe geschonden mijn huid.
Vraag niets.
Ik kom armen tekort om het te dragen.
Raak mij niet aan.

Mark Naessens