Drie handen op één buik

Gedicht bij gelijknamige bronzen beeld van MaRf

als nectar op cellen geënt
wordt zij DNA
zij streelt kneedt zoekt
ontrouw is haar vreemd

genetisch bepaalt zij
het nageslacht
zij veinst niet
neemt geen weg terug
zij laat zich leiden
door ingegeven emoties

op naakte huid
schenkt zij adem
volgt rillerig naïef
haar jeugd

tot zij broos en vlekkerig
landkaart wordt
niet meer in staat nog
langer te behagen
enkel nog te zalven


Patricia De Landtsheer