TORSO

Gedicht bij het beeld van MaRf  'Getatoeëerd door het Leven'

Uit haar afwezige ogen
dropen tranen als druppels was
langs de aanwezige torso
als langs een brandende kaars.

Druppels dropen langs schouders,
dropen langs heupen omlaag.
Vlees van aarde grauw dooraderd
werd glazuur: blauw gemarmerde
tatoeages van schoonheid.

Maar blauwe adertjes barstten
in borsten, tepels zonken
weg in hun hof, scheuren
keken uit op leegte, waren
kleurloze bloedeloze wonden:
tatoeages van het leven.

Voor deze buitenste littekens:
geen bodylift, geen polonaise.
Voor de littekens van binnen:
de glimlach van de stoïcijn
en de troost der schoonheid.


Willy Spillebeen
Menen, juni 2003