Marcel van Maele
 Vergeten Namen, Vergeten Gezichten

Gedicht bij de bronzen beeldengroep (vier sculpturen) van MaRf

kijk mij aan, verzin mijn ogen,
leg je breekbaar verhaal naast het mijne

ik ben over de schutting van de nacht
gekropen om mezelf in te halen.
ik was mij vergeten, zoals dat gaat
als je de ochtend niet meer vindt

ik ben traag opgehaald uit vroeger,
hersteld tot een dame met mogelijkheden.
nu kies ik zelf de wijn en mijn mannen
die onbeholpen drinken aan mijn lichaam

wie heb ik geschrapt uit mijn kamer?
wie herken ik nog met volle teugen?
kom, ik omhels je zonder armen
tot ook jij de juiste woorden spreekt

roel richelieu van londersele