Gedicht bij de sculptuur 'Tempel VanPassie' van MaRf
ze heeft geen schaduw, alleen een horizon
eeuwen ver boven de hoofden
ze haalt haar adem bij de couturier, geeft zijn kleuren
zuurstof met het penseel van haar stap
met een cocktailkers tussen de lippen
blinddoekt ze het verlangen
ze maakt de dromen beweeglijk, sluipt behaaglijk
door de diepe geheimen van de zwaartekracht
ze overwintert zonder eten, zomert in de drank.
in het zwaailicht van de catwalk wordt ze lynx
de jonge rotsen van haar heupen dansen
voorbij de blikken van de hongerige zielen
altijd zwijgt ze in schoonheid,
kaarsrecht en vol twijgen
roel richelieu van londersele