Drijven op de hoge wolken van je gedachten

Gedicht bij gelijknamige bronzen sculptuur van MaRf

De schildwacht van het verdriet

Mijn taal is klein
maar zonder ogen zie ik in wat ik doen kan
wijken mag je niet van mij verwachten
ik ben de sterkste schildwacht van het verdriet

in de eenvoud van het niemandsland wil ik huizen
blind zijn verrijkt mijn mond
van de dromen eet ik
van de bomen ken ik het verstand

achter de wolken teken ik de dingen
die de mensen missen
dingen die ontbreken als mannen droef zijn
en vrouwen op zoek gaan naar de mooiste tuinen

vergeef mij mijn stilte
want vandaag heb ik geen bewoners
help mij die woorden te bewaren die we nodig weten
als de raven zullen neerstijken in onze kruinen

roel richelieu van londersele
www.roelrichelieuvanlondersele.be