Noeit mee twieen, wriee weinig alliene, ten minsten mee drij^n

Gedicht bij gelijknamige bronzen beeld van MaRf

we wandelen buiten de aarde
van omheining naar omheining
hier kennen de maanden elkaar, verandert
er niets, want we zijn voor altijd samen

de bomen schikken zich naar de wind
en staan te lezen bij de vijver
wij leggen onze woorden op het water,
wachten of ze naar iemand varen

zonder gezicht spreken we elkaar toe
in dit kleine halfrond van de heer
we kennen het web en zijn redenen

misschien moeten we bij een mens blijven haperen
om geluid te maken en onszelf te herstellen
we wandelen, wat gaan we uit de weg?

roel richelieu van londersele