Gedicht bij bronzen sculptuur van MaRf
'Met Groeipijn'

BEELDVORMING


Ik was verdwaald. Zwierf bij
volle maan door eindeloze straten.
Met mijn schaduw op de hielen.

Ik ontwaak. Net als in mijn droom
is het nacht. Op de tast strompel ik
naar de ijskast. Neem een drankje

en een hapje. Zet de televisie aan.
Leugens en lijken rijten mij open.
Woorden veranderen in ingewanden.

Wie zijn schouders ophaalt verdient
de dood door een verdwaalde kogel.
Ik schaam mij omdat ik geeuw.


Julien Vangansbeke