PRONKVOGEL

Gedicht bij bronzen sculptuur 'Gedroomd I' van MaRf 

onder veren draagt hij het kompas
in hem vloeit het bloed van de tropen
zijn ronde borst steekt vooruit als een boeg

in een open kooi broedt hij op het ei van de vlucht
de snavel omhoog gericht als trofee
zijn staart wijst naar de aardkern
het roer dat hem in balans houdt

achter kraalogen verzamelt hij schaduw
van bladerdaken waar hij overheen vloog
na de balts verloor hij zijn lokroep
en het pigment van de bloei

nu nestelt hij in zijn schutkleur van brons
keer hem om en hij behoudt de stroomlijn
van een druppel die nooit valt


Wim Vandeleene