Gedicht bij de sculptuur Als een Pauw van MaRf
Mijn gebroken taille draagt de staart
waarop Argos honderd ogen zaaide.
Fier, loop ik naast mijn Hera met wie
ik het oordeel van Paris zal wreken.
Jonge gehuwde vrouwen volgen mijn spoor
van blauwgroen met goud omrand;
vinden bescherming nu hun schoonheid
door ontrouwe mannen werd verbrand.
Ik vrees niet. Mijn vlees kan niet bederven,
wordt nooit een galgenmaal. Ridderlijk,
sleep ik mijn fierheid mee, bekeken
door honderd jaloerse ogen.
Luc C. Martens