Horror Vacui

Gedicht bij keramische sculptuur 'Een Wold Van Verwachting' van MaRf 

HORROR VACUI

Haar holtes gevuld met
gebalde vuisten, scherven en bloed.
Aan de wanden kleven woorden zonder uitleg.

Hoe lastig het leven in volle leegte.
Het is lang leren.
Meermaals gaat ze door het vuur,
tot het bloed geronnen, het glas gesmolten,
de vuisten tot as.
Ook de laatste woorden laten los.
Door haar wezen striemt een gure trekwind.

Ze droomt ervan een haag te zijn
met gaten die dichtgroeien in de lente

© Vera Steenput

Het gedicht voorgedragen door de Poëet is te beluisteren via link