De Luchtverkoopster

Gedicht bij gelijknamige keramisch sculptuur van MaRf 

DE LUCHTVERKOOPSTER

geland op een eiland zong ze herinneringen aan aardse schubben naar zich toe,
reisde met de borsten vrij, haar kap en ingenaaide stok als enig verweer,
zette haar tent op, daar waar het woord in haar kon dromen, alsof ze sliep
in het grote, ouderlijke bed, woorden als schutlaag tegen wind en vries

het zegel op de poort van de herinnering brak verder open,
ze maakte schichtige bokkensprongen over wateren en luchtkraters,
botste als een gevallen engel tegen de omheining.
van dan af geen armslag meer, wel fantoompijn

nu keert ze het tij, verkoopt ze zuivere lucht voor onze aarde
om weer te wandelen in de sterrenwereld

© Nicole Ledegen 

Het gedicht voorgedragen door de Poëet is te beluisteren via link