Gedicht 'Schat' bij deze bronzen sculptuur van MaRf
SCHAT
wat blijft is de wandeling
met jouw kwikvlugge, driejarige benen,
afdalend in de berm met Winnie-de-Poeh laarzen
om een boterbloem half vergaan,
tussen duim en wijsvinger kraaiend aan mee kwam lopen.
door mij geroemd om wat je daar vond
boog ik naar je toe, verrast de armen in de lucht, sprakeloos
over wat nauwelijks waarde had voor het door jou
ineens bestond.
nu en dan me voor de kop willen slaan
wanneer ik vragen stel, ten hemel hef, je radeloos bel.
één enkele wandeling volstaat om jaren
door de knieën te gaan.
© Ludwig Van de Voorde
Het gedicht voorgedragen door de poëet is te beluisteren via deze link