Marcel van Maele
Sterke Vrouw

Gedicht bij bronzen sculptuur 'KathedraalWachter I' van MaRf 


zij weerstaat de nacht en is bereid tot wachten.
vaardig bijeengeklonken houdt ze zich staande.
zij voelt de greep niet in haar flanken, is blind
voor de handafdrukken, ingeslepen merktekens
die zij waardig draagt. niemand weet wanneer
zij ooit breken zal of aan het scheuren gaat.

wie is ooit gaaf geweest, wie ongeschonden?
ook mooie littekens houden ons uit de slaap.
wat er ook gebeurt, de angst moet in de ban.
omarm elkaar als het kan, streel de contouren.
er cirkelt een gier rond de afgehakte hand,
hij pikt het eerst in de oude wonden.

© Annemie Deckmyn


Het gedicht voorgedragen door de Poëet is te beluisteren via link